Glas in lood ramen

Glas (in lood) ramen

WAT BETREFT

Het ontwerp van mijn ramen is een samenstelling van lijnen, vlakken en structuren die voor mij gevoelsmatig kloppen en in evenwicht zijn met elkaar. Ik gebruik blank glas voor de ramen (soms accent van gekleurd glas). Op deze manier draait het voornamelijk om de vorm/ de vlakken en niet om de kleuren.

Het blanke glas is verschillend qua structuur en matheid. Op sommige stukken glas plak ik stukjes glas of koperband waar ik soldeer op smelt (worden zo zwarte vlakken). Ook graveer (lijnen, stippen, tekst) of verf ik soms op stukken glas.

De stukken glas die ik snij omwikkel ik met koperband. Op en tussen het omwikkelde glas smelt ik het soldeerlood. Het is de zgn. 'Tiffeny techniek' . De werkwijze is dus niet met loodstrips. Bij beide technieken is sprake van glas wat in het lood zit/ hangt: glas in lood. Voordeel van de 'tiffenytechniek' vind ik dat ik vrijer kan werken: stukken glas hoeven niet altijd aan te sluiten, waardoor open ruimtes onstaan.

Waar mogelijk gebruik ik afvalglas (van sloop, uit containers...). Hierdoor zitten er soms nog sporen op van het vorige gebruik (b.v. krasjes). Ook scherven glas van kapotgeslagen bushokjes en wijnglaspootjes verwerk ik in mijn ramen. Zo is er sprake van hergebruik en 'doorleefd glas' (schoonheid van imperfectie).

Het worden zo ruwe glasobjecten met stukken kapotgeslagen glas, pootje van kapot wijnglas, platte knikkers, openingen tussen glasstukken, glas verbonden door ruw soldeer en stukken glas met sporen van vorig gebruik. Elk moment van de dag, avond en nacht geeft een andere uitstraling door de verandering van licht. Als er zon door het raam schijnt ontstaat er een prachtig schijnsel/ prisma: there is a craque in everything, that' s how the light gets in (Lennard Cohen, zie onder).